เชือกแดง (เชือกสามปมเดิม) ลพ.ฤาษีลิงดำ ออกวัดโพธิ์สุทธาวาส

เชือกแดงคล้องคอ
สมัยพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง
ออกโดย วัดโพธิ์สุทธาวาส วัดที่หลวงพ่ออุปถัมถ์
ในปี ๒๕๓๐ รุ่นฝังลูกนิมิต วัดโพธิ์สุทธาวาส

รายนามท่านอาจารย์ที่ปลุกเสกเชือกแดง :

พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ปลุกเสก
หลวงปู่ครูบาชัยวงค์ศา
หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง
หลวงพ่อบุญมี วัดมารวิชัย
พระครูวิหารกิจจานุยุต วัดบางนมโค
หลวงพ่อจวน วัดหนองสุ่ม
พระอาจารย์มหาเวก วัดดาวดึง
หลวงพ่อเปรื่อง วัดบางคลาน
หลวงพ่อดอน วัดโคกเดื่อ
หลวงพ่อทวี วัดโรงช้าง
หลวงพ่อพระครูวิชาญชัยคุณ วัดปากครองมะขามเฒ่า
หลวงแพ วัดพิกุลทอง
เป็นต้นครับ

พุทธคุณจะเด่นด้านคงกระพันมหาอุตม์ ป้องกันและแก้ทุกอย่างดีมากๆ

หลวงพ่อท่านนำเชือกเขียว-เชือกแดง มาเข้าพิธีพุทธาภิเษกให้ลูกศิษย์ได้คล้องควบคู่ไปกับพระ บางเส้นหลวงพ่อท่านจะผูกเป็นปมด้วย ซึ่งท่านว่าเชือกสามปมนี้ทำยากมากเพราะท่านจะต้องเข้าผลสมาบัติเป็นสมาบัติของพระอริยเจ้าเต็มกำลังและถอยมาอุปจารสมาธิ แล้วภาวนาคาถา อธิฐานควบคู่ไป จึงมัดปมหนึ่งปม ทำแบบนี้จนครบ 3 ปม ท่านมักจะทำในเวลาป่วยไข้ ตอนหมอให้น้ำเกลือ ซึ่งแต่ก่อนนี้ทำด้วยผ้า แต่ผ้ามักจะเปื่อยและขาดง่าย จึงเปลี่ยนมาเป็นเชือกแทน

พุทธคุณจะเด่นด้านคงกระพันมหาอุตม์ ป้องกันและแก้ทุกอย่างดีมากๆ

*******************************************************
พระอาจารย์ เล่าว่า "เชือก ๓ ปม ของวัดท่าซุง หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเรียกว่า เชือกสงคราม

สมัยก่อน หลวงปู่รอด นครสวรรค์ ท่านถ่ายทอดวิชานี้สืบต่อกันมา แต่เวลาขอดเชือกต้องกลั้นหายใจว่าคาถา การกลั้นหายใจว่าคาถาบังคับให้สมาธินิ่ง
พอถึงเวลาหลวงพ่อท่านออกมานั่งรอเวลาฉันเพล มาถึงท่านก็ม้วนดึง ม้วนดึง ม้วนดึง หายใจเฮือก "เฮ้อ..ตอนหนุ่มๆ ไม่เห็นเหนื่อยอย่างนี้วะ ตอนแก่แล้วกลั้นหายใจนานๆ ไม่ไหว"

ความจริงหลวงพ่อทำตามตำรา ตรงไปตรงมา ถ้าเป็นอาตมาเองแหกคอกกระจายไปแล้ว ในเมื่อต้องการสมาธิ ก็เข้าสมาธิให้สูงไปเลย หมดเรื่องหมดราว แต่ก็ว่าไม่ได้..วิชาของโบราณนี่แปลก อาตมาเคยแหกคอกมาหลายครั้งแล้วแต่ไม่สำเร็จ ถึงจะรู้ว่าเข้าสมาธิระดับนั้น แต่ถ้าไม่ทำตามเคล็ดของเขาก็ไม่เป็นไปตามที่ต้องการ ประเภทแหกคอกกระจายอย่างอาตมาไม่ค่อยจะสำเร็จหรอก

หลวงพ่อท่านเรียนวิชาขอดเชือกนี้มาตั้งแต่ก่อนจะบวช แสดงว่าได้รับการถ่ายทอดมานานมาก สมัยที่ท่านเป็นทหารอยู่แล้วต้องไปรบในสงครามมหาเอเชียบูรพา ท่านทำเชือกให้ทหารในหมวดของท่าน ถึงเวลาขอดเสร็จก็วางให้ยิงเลย ยิงออกแต่ไม่ถูกสักนัด จ่อยิงเลยก็ไม่ถูกอีก เขาถึงได้ต้องการ ท่านเลยต้องไปขอดให้ลูกน้องทั้งหมวด อย่างไม่มีๆ ก็หมวดละ ๓๐ กว่าคน"

สนทนากับพระครูวิลาศกาญจนธรรม (พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ)
ณ บ้านวิริยบารมี ต้นเดือนพฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๖
********************************************************